Γεννημένος στη Μάρπησσα πριν 98 ετών.
Στρατευμένος στην υπόθεση της αριστεράς και των κοινωνικών
δικαιωμάτων, αγωνίσθηκε από τις γραμμές του ΕΑΜ, της ΕΔΑ και του ΚΚΕ στην Πάρο
και στις Κυκλάδες. Υπηρέτησε τη θητεία του μαζί με χιλιάδες άλλους συναγωνιστές
του στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Πίστευε και προσπαθούσε την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων. Την
ενότητα της αριστεράς.
Υπήρξε φίλος και συναγωνιστής με το Μανώλη Γλέζο, το Θύμιο
Μαύρη, το Νικηφόρο Μανδηλαρά κ.α
Οικοδόμος και πολίτης προικισμένος με εκείνη τη λαϊκή σοφία
που είχαν οι άνθρωποι της γενιάς του.
Όσοι τον ζήσαμε έχουμε να θυμόμαστε τις συζητήσεις, τις
ιστορίες και τα οράματα του.
Δυστυχώς ένας ένας φεύγουν οι άνθρωποι από αυτή τη
δρακογενιά. Πρόσωπα που μας ενέπνευσαν με τα οράματα και τις ιδέες τους.
Το 2020 στην Πάρο μετά το Μανώλη Γλέζο, το Θύμιο Μαύρη
μετράμε άλλη μια απώλεια.
Μαζί με αυτούς που φεύγουν και οι οποίοι άφησαν το στίγμα
τους στην πολιτική ζωή του νησιού ,λίγο λίγο χάνουμε κομματάκια και από τη δική
μας ζωή. Χάνουμε λίγο από το χρώμα της.
Για να μην ξεχαστούν,
σαν ελάχιστο φόρο τιμής και για τους ιστορικούς του μέλλοντος, δημοσιεύουμε
ότι περισώθηκε από τον φάκελο του, των κοινωνικών φρονημάτων της ασφάλειας και
φωτογραφίες από τη Μακρόνησο.
Ο τελευταίος
αποχαιρετισμός έγινε στα Μάρμαρα την Τρίτη 16 Ιουνίου στη 1 μμ